Het Cardinal Hotel, art-decostijl straalt een familiale sfeer uit. U geniet er dan ook van alle comfort. Het is gevestigd in een gebouw uit de 19e eeuw en dankt zijn naam aan de vogel met rood verenkleed uit Noord-Amerika.
Hotel in het centrum van Spa
Hotel Cardinal is gehuisvest in een gebouw dat in de negentiende eeuw werd opgetrokken. Het is genoemd naar de kardinaalvogel met zijn rode veren uit Noord-Amerika. Dit pand in art-decostijl straalt een familiale sfeer uit. U geniet er dan ook van alle comfort.
WiFi is overal gratis beschikbaar in het hotel en de kamers zijn gemakkelijk bereikbaar via de lift. Wie trek of dorst heeft, vindt in de hal een dranken- en snackautomaat. Gasten kunnen een individuele beveiligde garage huren tegenover het hotel. Huisdieren zijn niet toegelaten.
Geschiedenis van het hotel
In maart 1924 kopen de Luxemburgers Joseph Zangerlé en Marie Alf het "Hôtel de Limburg" op de Place Royale in Spa en beginnen zo aan een groots avontuur in de hotelwereld. Ze leggen er de grondvesten van het Hotel Cardinal. Deze aankoop luidt het begin in van een lange familiegeschiedenis…
Tien jaar later koopt het ambitieuze echtpaar Zangerlé de twee aanpalende gebouwen. De panden waar vroeger schoenen Michel en apotheek Leboutte waren gevestigd, werden ingelijfd bij het hotelimperium. De volgende generaties zetten het verhaal in alle dynamiek en met succes verder en drukken voor eeuwig hun stempel op Hotel Cardinal. Het was vooral Berthe Kneip, de echtgenote van Eugène Zangerlé, die haar sporen naliet. Deze dame vond ondanks de tragische gebeurtenissen in haar leven de moed en de kracht om het hotel, het restaurant en het café vakkundig te leiden. Haar zoon José Zangerlé behaalde een diploma hotelmanagement en heeft altijd aan haar zijde gestaan om het familiebedrijf tot volle bloei te brengen. Vandaag zet de vierde generatie – de kinderen van de heer en mevrouw José Zangerlé-Gabriel – samen met hun ouders het familiebedrijf met trots en eerbied verder. Hotel Cardinal viert zijn honderdjarige bestaan in 2024 .
Een prestigieus gastheer
Georges Krins violist op de Titanic
Georges Krins wordt op 18 maart 1889 geboren in Parijs. Hij is het kind van een Parijse moeder en een Belgische vader, die zelf in Moskou werd geboren. Georges is de tweede van vier kinderen. In 1895 beslist het gezin terug te keren naar zijn roots en vestigt de familie zich in Spa, waar vader Auguste Krins een garenwinkel uitbaat
Georges is al van kinds af aan bezig met muziek. Na zijn opleiding aan de muziekacademie van Spa trekt hij naar het conservatorium in Luik, waar hij in 1908 de eerste prijs viool behaalt. Met een mooie internationale artistieke carrière in het vooruitzicht wordt hij twee jaar later in 1910 aangeworven in het Trianon Lyrique in Parijs. Daarna gaat hij bij het prestigieuze orkest van het Ritz hotel in London aan de slag. Georges Krins is zo gegeerd dat hij ingaat op een uitnodiging van de Liverpoolse showgroep CW & Black.
Deze spektakelgroep werft acht muzikanten aan om op het prestigieuze schip van de White Star Line te spelen tijdens de allereerste overtocht op de Atlantische Oceaan. Op dat moment weet men nog niet dat dit ook de laatste zal zijn. En zo stapt de 23-jarige Georges Krins ongetwijfeld erg enthousiast aan boord van de Titanic, als eerste violist van het kwartet onder leiding van Wallace Hartley. Hij leidt ook het strijkerstrio dat in het restaurant, het Café Parisien en bij de grote trap achteraan speelt om de passagiers van de eerste klasse te vermaken. U moet weten dat de muzikanten niet tot de bemanning van het schip behoorden, maar gewoon als passagiers in de tweede klasse meereisden. De Titanic is een luxe passagiersschip van 268 meter lang en 28 meter breed. Op 10 april 1912 verliet het schip Southampton voor zijn eerste reis naar New York met 2228 passagiers aan boord plus de bemanning. Het was een drijvende, sprookjesachtige stad op het water.
Op 14 april, om 23 uur 40, botst het schip tegen een ijsberg aan. Het orkest krijgt de opdracht om tot het eind vrolijke deuntjes te spelen om de paniek onder de passagiers in toom te houden. Wallace Hartley koos ‘Nearer, My God, to Thee’ (Nader, mijn God, bij U) als laatste stuk. De Titanic zonk op 15 april 1912 om 2 uur 20 naar de bodem van de oceaan. Slechts 687 mensen overleefden de ramp. De jonge muzikant uit Spa kwam om op deze nochtans ‘onzinkbare’ boot. Net zoals vele anderen werd zijn lichaam nooit teruggevonden.
Zijn naam staat evenwel op de passagierslijst, waardoor hij tot de officiële slachtoffers behoort van het zinkende schip dat tot op vandaag zijn sporen nalaat. Hij was de enige Franstalige Belg onder de zevenentwintig Belgische passagiers aan boord van de Titanic. Philippe Delaunoy en Olivier Césaretti zijn gepassioneerd door de Titanic. Zij namen dan ook het initiatief om een gedenkplaat op de gevel van Hotel Cardinal te hangen op de Place Royale 21 in Spa. Het was namelijk precies op deze plaats dat Georges Krins met zijn familie woonde. Op 14 september, negentig jaar na het drama, bracht de stad Spa hommage aan Georges Krins. De gedenkplaat werd ingehuldigd om de heldhaftigheid en het talent van deze jonge internationaal gerenommeerde violist in ere te houden, wiens veelbelovende muzikale carrière abrupt werd afgebroken door de grootste scheepsramp uit de twintigste eeuw.
Onder de gedenkplaat heeft het echtpaar Zangerlé, de eigenaars van het hotel, ook een schildering laten aanbrengen met het silhouet van Georges Krins. De legende van dit heroïsche orkest werd in 1997 vereeuwigd in de film Titanic.
